W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych dla programu RFEM 6 dostępne są trzy typy ram sprężystych (zwykłe, pośrednie i specjalne). Wyniki obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-22 są podzielone na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
W wielu konstrukcjach szkieletowych zastosowanie prostego pręta nie jest już wystarczające. Często należy wziąć pod uwagę osłabienia przekroju lub otwory w belkach betonowych. Dla takich zastosowań dostępny jest typ pręta "Model powierzchniowy". Można go można zintegrować z modelem jak w przypadku każdego innego pręta i oferuje on wszystkie opcje modelu powierzchniowego. Ten artykuł techniczny pokazuje zastosowanie pręta typu Model powierzchniowy w istniejącym układzie konstrukcyjnym i opisuje integrację otworów pręta.
W najnowszej normie ACI 318-19 długoterminowa zależność w określaniu nośności betonu na ścinanieVc zostaje przedefiniowana. Dzięki nowej metodzie wysokość pręta, stopień zbrojenia podłużnego i naprężenie normalne wpływają teraz na wytrzymałość na ścinanie Vc. W poniższym artykule opisano zaktualizowane podejście do obliczeń dla ścinania, a zastosowanie przedstawiono na przykładzie.
Programy do arkuszy kalkulacyjnych, takie jak EXCEL, są popularne wśród inżynierów, ponieważ można z łatwością zautomatyzować obliczenia i szybko uzyskać wyniki. Dlatego połączenie MS EXCEL jako interfejsu graficznego z Webservice API firmy Dlubal jest oczywistym wyborem. Za pomocą bezpłatnej biblioteki xlwings dla Pythona można sterować programem EXCEL oraz odczytywać i zapisywać wartości. Funkcjonalność tę wyjaśniono poniżej na przykładzie.
W artykule tym opracowano nowatorskie podejście do generowania modeli CFD na poziomie miejscowości poprzez połączenie modelowania informacji o budynku (BIM) i systemów informacji geograficznej (GIS) w celu zautomatyzowania generowania trójwymiarowego modelu terenu o wysokiej rozdzielczości, który zostanie wykorzystany jako dane wejściowe dla cyfrowego tunelu aerodynamicznego z wykorzystaniem RWIND.
W tym artykule pokażemy, jak prawidłowo uwzględnić połączenie między powierzchniami stykającymi się na jednej linii za pomocą przegubów liniowych w programie RFEM 6.
W tym artykule pokazano, jak definiować różne typy usztywnień poprzecznych pręta w programie RFEM 6 i RSTAB 9. Pokazano tu również, w jaki sposób uwzględnić je w projektowaniu i obliczeniach prętów o 7 stopniach swobody.
Standardowym rozwiązaniem w konstrukcji prętów drewnianych jest możliwość łączenia mniejszych prętów poprzez podparcie na większym dźwigarze. Dodatkowo warunki na końcach pręta mogą uwzględniać podobną sytuację, w której belka jest oparta na podporze. W obu przypadkach belka musi być zaprojektowana tak, aby uwzględniała nośność w poprzek włókien zgodnie z NDS 2018 s. 3.10.2 i CSA O86:19 punkty 6.5.6 i 7.5.9. W ogólnych programach do projektowania statyczno-wytrzymałościowego zazwyczaj nie jest możliwe przeprowadzenie pełnej kontroli obliczeń, ponieważ powierzchnia docisku jest nieznana. Jednak w programie RFEM 6 nowej generacji i rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji drewnianych dodana funkcja 'podpór obliczeniowych' umożliwia teraz użytkownikom uwzględnienie docisku NDS i CSA prostopadle do warunków projektowych dla włókien.
Zdefiniowanie odpowiedniej długości efektywnej ma kluczowe znaczenie dla uzyskania prawidłowej nośności obliczeniowej pręta. W przypadku stężeń krzyżowych, które są połączone w środku, inżynierowie często zastanawiają się, czy należy zastosować pręt na całej jego długości, czy też wystarczy użyć połowy długości w miejscu połączenia prętów.W tym artykule wyjaśniono AISC i stanowi przykład określania efektywnej długości krzyżulców w programie RFEM.
Nowa generacja oprogramowania RFEM umożliwia przeprowadzanie obliczeń stateczności zbieżnych prętów drewnianych zgodnie z metodą prętów zastępczych. Zgodnie z tą metodą obliczenia można przeprowadzić, jeżeli spełnione są wytyczne normy DIN 1052, sekcja E8.4.2 dla zmiennych przekrojów. W różnych publikacjach technicznych metoda ta jest również stosowana w przypadku Eurokodu 5. W tym artykule pokazano, jak zastosować metodę prętów zastępczych dla belki dachowej o zbieżnej wysokości.
Obliczenia konstrukcji złożonych za pomocą oprogramowania do analizy elementów skończonych są zazwyczaj przeprowadzane na całym modelu. Jednak wznoszenie tego typu konstrukcji jest procesem wieloetapowym, w którym ostateczny stan konstrukcji uzyskuje się poprzez połączenie poszczególnych elementów konstrukcyjnych. Aby uniknąć błędów w obliczeniach ogólnych modeli, należy wziąć pod uwagę wpływ procesu konstrukcyjnego. W programie RFEM 6 jest to możliwe za pomocą rozszerzenia Analiza etapów budowy (CSA).
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Damit wird in der Regel der Einfluss des Baugrundes in die Modellierung einbezogen. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
W przypadku wzmocnienia cięgnami pręty ściskane należy modelować prostopadle do nachylonej belki głównej. W tym przypadku znana jest długość pręta oraz punkt przecięcia z belką.
Bei der statischen Analyse stabilitätsgefährdeter Bauteile mit den Modulen RF-STABIL (für RFEM) beziehungsweise RSKNICK (für RSTAB) kann eine Aktivierung der internen Teilung von Stäben erforderlich werden.
Aby przeprowadzić symulację luzu podporowego w połączeniu między prętami, można użyć funkcji "Wykres" dla zwolnień pręta. Aby skorzystać z tej funkcji, należy najpierw zdefiniować odpowiedni stopień swobody jako zwolnienie. Następnie z rozwijanej listy można wybrać funkcję "Wykres".
Jeżeli połączenie drewniane zostało zaprojektowane tak, jak pokazano na rysunku 01, można w programie uwzględnić jego podatność na obrót. Określa się ją za pomocą modułu podatności łączników i biegunowego momentu bezwładności połączenia, z pominięciem pola powierzchni łączników.
W ustawieniu domyślnym klasa przekroju dla każdego pręta i przypadku obciążenia jest określana automatycznie w modułach obliczeniowych. W oknie wprowadzania przekrojów użytkownik może jednak ręcznie określić klasę przekroju, na przykład jeżeli z obliczeń zostanie wykluczone lokalne wyboczenie.
W przypadku obliczeń powierzchni betonowych, składową sił wewnętrznych w postaci żebra można pominąć w obliczeniach SGN i w metodzie analitycznej SGU, ponieważ składowa ta jest już uwzględniona w obliczeniach pręta. W tym celu w oknie dialogowym „Szczegóły“ należy zaznaczyć pole wyboru. Jeżeli nie zostało zdefiniowane żebro, funkcja ta nie jest dostępna.
In den Berechnungsparametern kann die Anzahl der Stabteilungen für Ergebnisverläufe eingestellt werden. Der Effekt dieser Einstellungsmöglichkeit wird in den folgenden Bildern aufgezeigt.
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Pozwala to uwzględnić w modelowaniu oddziaływanie gruntu. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
Program RFEM 5 umożliwia wykorzystanie wielu różnych nieliniowości prętowych do wymiarowania modelu. W poniższym tekście przyjrzymy się przykładowi wykorzystania nieliniowości pręta typu „poślizg”. Przykładem jest uproszczony model włazu betonowego w rzucie kwadratowym.
Podczas definiowania efektywnej szerokości płyty dla belek teowych program RFEM udostępnia wstępnie zdefiniowane szerokości, określone jako 1/6 i 1/8 długości pręta. Bardziej szczegółowe wyjaśnienie tych dwóch czynników znajduje się poniżej.
Möchte man in RSTAB oder RFEM ein Knotenlager an den Stabachsen des anschließenden Stabes ausrichten, geht das am einfachsten mit der Funktion "Stab wählen und dessen Stabdrehung übernehmen".
W przypadku modelowania konstrukcji szkieletowych, programy RFEM i RSTAB dają różnorakie możliwości kontroli nad sposobem przenoszenia sił wewnętrznych i momentów zginających w punktach połączenia między prętami. Stosując różne typy prętów można określić, czy w połączeniu przenoszone są tylko siły (N,V), czy również momenty. Można także pominąć przenoszenia pewnych sił wewnętrznych, stosując stosowne przeguby. Specjalnym typem przegubów są tzw. przeguby nożycowe, które umożliwiają realistyczne modelowanie konstrukcji wsporczych dachu.
Niniejszy artykuł techniczny omawia analizę stateczności płatwi, która połączona jest z konstrukcją główną tylko poprzez przykręcenie dolnej półki profilu płatwii za pomocą śrub (bez dodatkowego podparcia bocznego). Połączenie takie ma na celu maksymalną redukcję kosztów i czasu produkcji.
Jeżeli żebro w stropie jest elementem konstrukcji obliczanej nieliniowo lub jest sztywno zamocowane w ścianach dochodzących, do jego modelowania należy użyć powierzchni zamiast pręta. Aby żebro nadal mogło być zaprojektowane jako element prętowy, należy zdefiniować belkę wynikową o prawidłowym mimośrodzie, która pozwala odczytać siły wewnętrzne w powłoce jako siły wewnętrzne dla równoważnego pręta.
W przypadku układów mieszanych, prętowo-powłokowych, należy zwrócić szczególną uwagę na punkty połączenia prętów z powierzchniami, ponieważ nie zawsze można odwzorować przeniesienie wszystkich sił wewnętrznych w miejscu połączenia.
Belka spoczywa na górnej powierzchni słupa, a jej koniec licuje się z zewnętrzną krawędzią słupa. Wymagania te można łatwo spełnić w modelu architektonicznym za pomocą brył. W analizie prętów stosowane są uproszczone modele analityczne, w których linie środkowe łączą się we wspólnym węźle. W artykule pokazano na trzech prostych przykładach wpływ mimośrodów prętowych na wartości sił wewnętrznych.